Plan zwiedzania Pragi - Złota perła bohemy i alchemii

Athanasios
5/05/2022

Praga to europejska stolica astrologów oraz alchemików szukających legendarnego „kamienia filozoficznego”. Miasto słynie z architektury, atmosfery bohemy oraz secesyjnych plakatów Alfonsa Muchy.

Praga, stolica Czech, to miasto w którym znajdziecie budynki reprezentujące większość istniejących stylów architektonicznych. Od romańskiego aż po nowoczesny, nie pomijając takich rarytasów jak np. kubizm. To popularne miejsce weekendowych wycieczek z Polski dla amatorów ciekawej architektury, pięknych widoków i wieczornych biesiad przy świeżym pilznerze w jednej z licznych, tradycyjnych czeskich piwiarni.

Co warto zobaczyć w Pradze?

Atrakcja UNESCO – Zabytkowe centrum Pragi
Most Karola (jak najwcześniej rano)
Wieża na wzgórzu Petřín, przypominającą wieżę Eiffla
Najdłużej działająca synagoga na świecie
Plac Wacława, na którym rozegrała się „Aksamitna Rewolucja”
Legendarne piwiarnie serwujące piwo w stylu pilzneńskim
Dzieła Alfonsa Muchy
Pomniki poświęcone Franzowi Kafce

Praga – Podstawowe informacje

Językiem urzędowym w Pradze jest język czeski, ale w centrum miasta bez problemu dogadacie się po angielsku. Polecamy Wam jednak nauczyć się kilku podstawowych czeskich zwrotów, co znacznie ułatwi pobyt.

Praga jest bezpiecznym miastem, ale także tam nie brakuje kieszonkowców. Pamiętajcie, aby zwracać uwagę na kosztowności, szczególnie na torebki, portfele i aparaty fotograficzne.

Pod żadnym pozorem nie wymieniajcie walut na ulicy. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że zamiast czeskich koron dostaniecie przeterminowane białoruskie ruble.

Czy Praga to drogie miasto?

Praga jest droższa od większości polskich miast, ale bez problemu można znaleźć tanie restauracje oraz noclegi niedaleko centrum miasta. Za przyzwoity pokój dwuosobowy blisko stacji metra zapłacicie od 120 PLN za noc, a za dobry obiad od 25 PLN za osobę. Cena lanego piwa to około 4-5 PLN za duży kufel.

Bilety wstępu do większości miejsc są dość tanie, nieco droższe będzie jedynie wejście do budynków praskiego zamku.

Walutą w Czechach jest czeska korona / Koruna česká, która oznaczona jest skrótem Kč / CZK. Złotówka wymienia się na ok. 5 CZK, zatem przeliczanie cen nie powinno stanowić problemu.

Z uwagi na przewalutowania, zalecamy korzystanie z aplikacji i karty Curve, lub z bankowych kart walutowych oferujących korzystne kursy walut.

Jak dostać się do Pragi?

Z Polski do Pragi można się dostać na kilka sposobów:

Najszybszą opcją jest lot samolotem na główne lotnisko Pragi im. Václava Havla, oddalone o ok. 16 km od centrum Pragi.

Z lotniska szybko i wygodnie wydostaniecie się jednym z autobusów, które kursują na stacje metra:

linia 100 do metra Zličín (linia metra B)
linia 119 do metra Veleslavín (linia metra A)
linia 191 do metra Petřiny (przystanek Linii Metra A) i Anděl (przystanek Linii Metra B)
ekspresowy autobus AE, które łączy lotnisko z głównym dworcem

W nocy dostępne są nocne autobusy:

linia 907 jadąca na główny dworzec kolejowy
linia 910 kursująca do południowej dzielnicy Modřany

Główny dworzec kolejowy w Pradze (Praha hlavní nádraží / Praha hl.n.) znajduje się kilkaset metrów od starego miasta. Jeżdżą tam pociągi Kolei Czeskich (České dráhy) i PKP Intercity, kursujące codziennie z Krakowa, Katowic oraz Warszawy. Do Pragi kursuje także przewoźnik Leo Express (z Krakowa i Katowic) oraz StudentAgency (z przygranicznych miast Polski). Na dworcu kolejowym znajduje się przystanek metra linii C, Hlavní nádraží.

Autobusy zatrzymują się na dworcu Florenc, nieopodal dworca kolejowego. Krzyżują się tam linie metra B i C, na przystanku o tej samej nazwie.

Do Pragi można także dojechać z Polski samochodem – jeśli planujecie jechać czeskimi autostradami, pamiętajcie o kupnie winiety. Przed wyjazdem warto także zapoznać się z cenami parkingów w mieście.

Jak się przemieszczać po Pradze?

Centrum Pragi można łatwo zwiedzić pieszo, a do miejsc i zabytków położonych poza nim dojedziecie szybko i wygodnie przy pomocy komunikacji miejskiej. Przewoźnikiem jest Przedsiębiorstwo Transportowe Stołecznego Miasta Pragi / Dopravní podnik hlavního města Prahy (DP Praha), które zarządza kilkoma środkami transportu: metro, autobusy, tramwaje oraz kolejka liniowa.

Praskie Metro (Pražské metro) składa się z trzech linii: A – Zielona, B – Żółta oraz C – Czerwona. Posiada 61 stacji na trasach łączących przedmieścia miasta z centrum. Metro kursuje codziennie od 05:00 do 24:00, a w godzinach szczytu odjeżdża co 2-3 minuty
Tramwaje w Pradze (Tramvaje v Praze) posiadają jedną z najdłuższych sieci w Europie, razem 142,4 km tras i około 600 przystanków. Praga posiada 37 linii tramwajowych (26 dziennych nr 1-26, 9 nocnych 90-99, oraz dwie historyczne 42 i 43). Kursują od 04:30 do 01:00, a nocne od 24:00 do 05:00/06:00. Do dziś można spotkać na ich trasy kultowe tramwaje Tatra T3.
Autobusy miejskie w Pradze obejmują około 130 linii autobusowych, które docierają tam gdzie tramwaj i metro nie mogą. Numeracja linii zależy od rodzaju autobusu (ekspres, nocny, pozamiejski), a szczegółowe informacje i rozkłady jazdy znajdziecie tutaj.
Kolejka linowa (Lanová dráha do Petřín) to elektryczna kolej linowo-terenowa, która łączy dzielnicę Malá Strana (przystanek Újezd) ze szczytem wzgórza Petřín. Na trasie znajduje się przystanek Nebozízek.

Polecamy korzystanie z wyszukiwarki połączeń DP Praha lub szukanie połączeń w Google Maps.

Ceny i rodzaje biletów

30 minutowy bilet – 30 CZK / 5 PLN
90 minutowy bilet – 40 CZK / 7 PLN
Bilet 24-godzinny – 120 CZK / 20 PLN
Bilet 72-godzinny – 330 CZK / 56 PLN
Przejazd kolejką linową do Petřín 60 CZK / 10 PLN (nie dotyczy biletów 24h/72h, które obejmują także kolejkę)

Pamiętajcie, aby skasować bilet przed wejściem do metra oraz zaraz po wejściu do tramwaju/autobusu, bo mandat za jazdę bez biletu to 1000-1500 CZK.

Plan zwiedzania Pragi – dzień po dniu

Dzień 1

Zwiedzanie Pragi rozpoczynamy od głównego dworca Pragi – Praha hlavní nádraži. Pierwotnie dworzec powstał w 1871 roku pod nazwą Kaiser-Franz-Joseph-Bahnhof, łącząc Pragę i Wiedeń. Dworzec przez lata był rozbudowany (niestety w brzydkim, socrealistycznym stylu). Najważniejszym miejscem dworca jest hala, która została rozbudowana w latach 1901 – 1909 w stylu secesyjnym, pod kierunkiem Josefa Fanty. Dziś ulokowana tam jest kawiarnia dworcowa Fantova kavárna Praha, w której polecamy zatrzymać się na śniadanie lub kawę.

Kolejnym punktem zwiedzania jest zbudowana w 1906 roku Synagoga Jerozolimska/Jubileuszowa – Jubilejní Synagoga przy ulicy Jerozolimskiej. Wybudowana została po zburzeniu trzech bożnic w żydowskiej dzielnicy Josefov: Wielkodworskiej, Nowej oraz Cikána. Powstała według projektu architekta Wilhelma Stiassnego stylu secesyjnym, połączonym ze sporą ilością elementów sztuki islamskiej i mauretańskiej.

Ogromny napis przy wejściu pochodzi ze zbioru żydowskich psalmów (Tehillim) i głosi: To jest brama, do której przyjdą sprawiedliwi. Synagoga przetrwała okres okupacji nazistowskiej (została przekształcona na magazyn skonfiskowanego mienia żydowskiego). Pod koniec XX wieku przeszła gruntowną renowację, i została ponownie otwarta w 2008 roku. Dziś to działająca synagoga, w której odbywają się nabożeństwa wspólnoty ortodoksyjnej.

Bilety wstępu:

Normalny – 100 CZK / 17 PLN, e-ticket – 90 CZK / 15 PLN
Osoby poniżej 15. roku życia i studenci – 60 CZK / 10 PLN, e-ticket – 54 CZK / 9 PLN
Dzieci do 5 roku życia wchodzą za darmo
Dla posiadaczy biletu do Starej Synagogi oferowany jest rabat 20 CZK / 3 PLN na bilety

Godziny otwarcia:

Od niedzieli do piątku: 10:00 – 17:00
Nieczynne w sobotę i w żydowskie święta (szczegóły sprawdzicie online)

Jednym z najważniejszych przedstawicieli secesji w Czechach był bez wątpienia Alfons Mucha (1860-1939). Znakiem rozpoznawczym czeskiego grafika są obrazy kobiet w stylu belle époque, na których łączył postacie pięknych kobiet z kwiatami, arabeskami oraz symbolami. To właśnie on zaprojektował pierwsze banknoty, znaczki oraz godło państwowe Czechosłowacji po uzyskaniu niepodległości w latach dwudziestych XX wieku.

W barokowym Pałacu Kaunickich zlokalizowane jest muzeum poświęcone twórczości oraz życiu Alfonsa Muchy. Wystawionych jest tam około sto dzieł Muchy – obrazy olejne, pastele, rysunki, fotografie, rzeźby i przedmioty osobiste. Na terenie muzeum znajduje się także kawiarnia oraz sklep, w którym można kupić pamiątkowe reprodukcje obrazów Alfonsa Muchy.

Jeśli chcecie zobaczyć inne dzieła Alfonsa Muchy, znajdziecie je np. w Galerii Narodowej Pragi / Národní galerie Praha (Epopeja słowiańska). Z kolei w Miejskim Domu Reprezentacyjnym / Obecní dům znajduje się zdobiony sufit autorstwa Alfonsa Muchy, a w Archikatedrze Świętych Wita, Wacława i Wojciecha / Katedrála svatého Víta, Václava a Vojtěcha na Hradczanach zobaczycie piękny witraż autorstwa artysty.

Bilety wstępu do pałacu:

Normalny – 280 CZK / 48 PLN
Osoby poniżej 18. roku życia, studenci i seniorzy – 190 CZK / 32 PLN
Bilet rodziny (dwoje dorosłych i dwoje dzieci) – 700 CZK / 119 PLN na bilety
Dzieci do 5. roku życia wchodzą za darmo

Godziny otwarcia:

Codziennie: 10:00 – 18:00

Plac Wacława / Václavské náměstí to bez wątpienia serce nowej Pragi. Plac znajduje się w centrum miasta, ma 750 metrów długości oraz 60 metrów szerokości, i był ważną areną wydarzeń politycznych. Pierwotnie plac powstał z inicjatywy Karola IV w 1348 roku jako miejsce handlu (na początku handlowano na nim końmi, a później także zbożem). Nazwano go placem św. Wacława po protestach czeskiego odrodzenia narodowego w 1912 roku, kiedy na plac wrócił pomnik patrona (wywieziony do Wyszehradu w 1879 roku).

To na Placu Wacława pisarz Alois Jirásek odczytał 28. października 1918 roku czechosłowacką deklarację niepodległości. W dniu 5. maja 1945 roku praskie powstanie przeciwko nazistowskiej okupacji spowodowało zniszczenie niektórych budynków obok Muzeum Narodowego.

16. stycznia 1969 roku student Jan Palach podpalił się na Placu Wacława w proteście przeciwko inwazji Układu Warszawskiego na Czechosłowację. W tym samym roku, 28. marca, 150 tysięcy ludzi wyszło świętować na placu po zwycięstwie czechosłowackiej drużyny hokejowej w meczu z ZSRR.

Najważniejszym wydarzeniem, które rozegrało się na tym placu, była Aksamitna Rewolucja / Sametová Revoluce w listopadzie 1989 roku, kiedy tysiące ludzi wyszło na ulice Pragi pod wodzą Václava Havla (ostatniego prezydenta Czechosłowacji i pierwszego prezydenta Czech) oraz Alexandra Dubčeka (inicjatora reform w partii i w państwie, zwanych „praską wiosną 1968”). Reformy Dubčeka doprowadziły do obalenia systemu tzw. „demokracji ludowej” i wstąpienie Czechosłowacji na drogę demokracji parlamentarnej.

Dziś na placu znajdziecie hotele, sklepy, kantory oraz restauracje i bary, a w grudniu na Placu Wacława organizowane są Jarmark Bożonarodzeniowy / Vánoční trhy oraz imprezy sylwestrowe.

Będąc na Placu Wacława warto zwrócić uwagę na trzy budynki.

Po środku i na końcu placu, przed pomnikiem św. Wacława, dominuje ogromny neorenesansowy budynek z początku XX wieku – Muzeum Narodowe / Národní muzeum. Będąc obok, warto wejść do środka i zobaczyć pięknie zdobiony sufit kopułowy oraz główną halę. Aktualne informacje dotyczące cen biletów oraz godzin otwarcia znajdziecie online.

W środkowej części placu, w pomarańczowym budynku, znajduje się Grand Hotel Europa. Zaprojektowany został w 1889 roku przez architekta Franta Belskiego, a obecny wygląd zawdzięczamy renowacjom w 1903 i 1905 roku. To właśnie wtedy, słynny architekci Bedřich Bendelmayer oraz Alois Dryak, dali mu secesyjny wygląd.

Grand Hotel Europa razem z Hotelem Central odzwierciedlają kulminację stylu secesyjnego w Pradze. Słynna kawiarnia hotelu Grand Hotel Europa była miejscem spotkań i dyskusji polityków, intelektualistów, pisarzy i artystów, takich jak m. in. Franz Kafka, Jaroslav Hasek, Milan Kundera, Milos Forman.

Naprzeciwko hotelu, znajduje się budynek Melantrich, w którym Alexander Dubček i Václav Havel pojawili się razem na balkonie w listopadzie 1989 roku w trakcie Aksamitnej Rewolucji, żeby przemówić do tłumu.

Plac Wacława to także świetne miejsce na przerwę na kawę, ciastko, przekąskę lub obiad. Mamy dla Was trzy rekomendacje:

Ovocný Světozor to sprawdzone miejsce na szybką przekąskę lub coś słodkiego. Znajduje się w pasażu Vodičkova 39, a przy dobrej pogodzie można zrobić zakupy na wynos i przenieść się do pobliskiego parku Františkánská zahrada. Oprócz przepysznych ciastek, lokal specjalizuje się w chlebíčky, czyli w otwartych kanapkach. Są one dostępne w bardzo przystępnych cenach, a wybór jest ogromny.

W tym samym budynku co Ovocný Světozor, znajduje się Jidelna Světozor – stołówka z czeskimi daniami w bardzo przystępnych cenach. Menu zmienia się codziennie, a jadłodajnia działa od poniedziałku do soboty w godzinach 10:00-15:00. Menu w lokalu niestety dostępne jest tylko po czesku, ale wszystkie dania są pokazane na zdjęciach, więc ich wybór nie stanowi wielkiego problemu. Płatność tylko gotówką.

Trzecie miejsce które Wam polecamy to Vytopna przy Václavské nám. 802/56 – lokal słynący z kolejek. Niektóre danie oraz napoje nie są podawane przez kelnerów, lecz dostarczane elektryczną kolejką prosto do stolika. W lokalu znajdziecie spory wybór przekąsek oraz dań.

Świetnym sposobem na odwiedzenie tych i wielu innych ciekawych miejsc na Starym Mieście w Pradze jest skorzystanie z jednej z pieszych wycieczek „free walking tour”.

To znakomity sposób na zwiedzanie miast. Wycieczki prowadzone są przez profesjonalnych przewodników, często zahaczają o niecodzienne miejsca nie opisane w przewodnikach, a o ich cenie decydują sami uczestnicy po zakończeniu.

Drugą słynną postacią pochodzącą ze stolicy Republiki Czeskiej, obok Alfonsa Muchy, jest pisarz Franz Kafka. Urodzony w Pradze w 1883 roku, większość życia spędził właśnie w tym mieście, pisząc takie dzieła jak: Proces, Zamek oraz Ameryka. Dlatego mieszkańcy i włodarze Pragi, chcąc wyrazić swoją wdzięczność, zbudowali parę pomników na jego cześć.

Jednym z nich jest zlokalizowana niedaleko parku Františkánská zahrada, Głowa Franza Kafki – Hlava Franze Kafky, autorstwa najsłynniejszego współczesnego czeskiego rzeźbiarza Dawida Cernego. Mierzy ponad 10 metrów i składa się z 42 obracających się paneli. Poruszające się panele tworzą trwający 40 minut „układ choreograficzny”, w trakcie którego głowa wykonuje piętnaście różnego typu ruchów.

Idąc na północ od pomnika traficie na istniejący od 1232 roku Targ Hawelski – Havelské tržiště, na którym sprzedawane są lokalne warzywa, owoce, pamiątki oraz rzemiosła i dzieła sztuki. Targ działa codziennie od 07:00/08:00 do 18:00/19:00, za wyjątkiem świąt, kiedy godziny otwarcia mogą być inne.

Idąc dalej ulicą Rycerską (Rytířská) i skręcając w prawo w ulicę Celetná dojdziecie do kolejnego symbolu Pragi, którym jest Brama Prochowa – Prašná brána. Zbudowana została w XV. wieku przez Radę Miejską Pragi, jako prezent z okazji koronacji Władysława II Jagiellończyka. Nazwano ją wtedy Nową Bramą i tą nazwę utrzymywała do XVII/XVIII. wieku, kiedy stała się składem prochu. Warto oglądnąć neogotycki dach, który dodany został pod koniec XIX. wieku wg projektu architekta Josefa Mockera. Dziś to jedna z głównych bram do Starego Miasta, a na jej dachu znajduje się taras widokowy.

Obok Bramy znajdziecie secesyjny Miejski Dom Reprezentacyjny / Obecní dům. Zbudowany został na początku XX. wieku wg projektu Antonína Balšánka i Osvalda Polívka, w miejscu dawnej rezydencji królów czeskich. Wnętrze zostało ozdobione przez najsłynniejszych czeskich rzeźbiarzy i malarzy, takich jak m. in. Alfons Mucha, Mikoláš Aleš i Josef Václav Myslbek.

Budynek obejmuje kilka sal, w których odbywają się koncerty i spotkania. To właśnie tam 28. października 1918 roku ogłoszono niepodległość Czechosłowacji. W gmachu odbyło się też pierwsze spotkanie władz komunistycznych z Václavem Havlem.

Od Bramy Prochowej rozpoczyna się Droga Królewska, która łączyła dawny Pałac Królewski (dzisiejszy Obecní dům) z zamkiem na wzgórzu Hradczany. Idąc ul. Celetną (Celetná) przespacerujcie się do historycznego Rynku Staromiejskiego/ Staroměstské náměstí.

Na środku placu znajduje się pomnik Jana Husa, reformatora religijnego, który został spalony w XV. wieku na stosie za swoje przekonania. Pomnik został wzniesiony 6. lipca 1915 roku z okazji 500. rocznicy jego śmierci.

Plac otoczony jest budynkami reprezentującymi najważniejsze style architektoniczne. Najwyższy z nich to gotycki kościół Najświętszej Marii Panny przed Tynem / Kostel Matky Boží před Týnem. Budowę kościoła rozpoczęto w 1365 roku w miejscu dawnego romańskiego kościoła z XI. wieku. Kościół dokończono dopiero na początku XVI. wieku po wojnach husyckich.

Po lewej stronie od kościoła, znajduje się rokokowy pałac Goltz – Kinskich / palác Golz-Kinských, w którym znajdowało się poselstwo RP w okresie międzywojennym.

Znajdujący się po drugiej stronie rynku beżowy barokowy budynek to Kościół Świętego Mikołaja / Kostel svatého Mikuláše z XVIII. wieku. W kościele odprawiano nabożeństwa wielu wyznań, od katolickich Benedyktów przez Czechów prawosławnych, a dziś funkcjonuje jako świątynia protestancka (Czechosłowacki Kościół Husycki). Dzięki temu obecnie można w środku kościoła zaobserwować dekoracje i elementy cechujące różne wyznania. Freski na sklepieniu kopuły z 1735 roku przedstawiają św. Benedykta i św. Mikołaja, a żyrandol z kryształów to dar cara Rosji dla tej świątyni.

Na Rynku Staromiejskim znajduje się także Praski zegar astronomiczny / Pražský orloj – największa atrakcja Starego Miasta Pragi, a według niektórych nawet całej Republiki Czeskiej. Przed zegarem zbierają się tłumy turystów czekających niecierpliwie do pełnej godziny, kiedy cztery figury dookoła zegara zaczną się ruszać. Zegar został skonstruowany w 1410 roku, i składa się z trzech części:

Astronomicznej, która pokazuje położenia ciał niebieskich
Kalendarzowej, pokazującej datę oraz bieżący czas lokalny, staroczeski i babiloński
Ruchomych figur dwunastu apostołów oraz Turka, Śmierci, Chciwości i Marności

Zegar został zbudowany przez zegarmistrza Mikuláša z Kadaň oraz profesora Uniwersytetu Karola, Jana Šindela, i obecnie jest trzecim najstarszym zegarem astronomicznym na świecie i jednym z niewielu podobnych zegarów działających do dziś. Ruch figur można zaobserwować o pełnej godzinie, codziennie od 9:00 do 21:00. Polecamy iść tam jak najwcześniej, przed 9:00 lub 10:00, kiedy przed zegarem nie ma jeszcze tłumu turystów. Ten zbiera się zazwyczaj w godzinach 12:00-15:00.

Jeśli interesuje Was historia Pragi w kontekście II wojny światowej, polecamy Wam świetną wycieczkę w formule „free walking tour”, podczas której odwiedzicie wiele ważnych miejsc związanych z tymi okresami w historii Pragi.

W trakcie wycieczki poznacie losy miasta w trakcie wojny, dowiecie się dlaczego Praga niemal w ogóle nie została zniszczona w czasie walk, oraz jaki był los społeczności żydowskiej, która przed II. wojną światową zamieszkiwała miasto.

Jeśli będziecie zwiedzać Pragę w dzień powszedni, warto wejść także do znajdującego się nieopodal gmachu Urzędu Miasta Pragi / Nová radnice, aby zobaczyć słynną windę Paternoster znanej także jako „Winda Śmierci”. To unikatowa konstrukcja, tak zwany dźwig okrężny, czyli poruszający się nieustannie w ruchu ciągłym szereg otwartych kabin.

Ostatnim punktem zwiedzania pierwszego dnia jest słynny Most Karola / Karlův most. Budowę mostu rozpoczęto w 1357 roku w miejscu dawnego kamiennego mostu (Most Judyty), który został zniszczony przez powódź w 1342 roku.

Budowę mostu rozpoczął 9. lipca 1357 roku o godzinie 5:31 rano cesarz Karol IV Luksemburski, wmurowując kamień węgielny. Istnieją dwie teorie na temat szczególnego znaczenia takiej godziny rozpoczęcia budowy. Według pierwszej z nich, właśnie o tej godzinie był odpowiedni układ gwiazd (koniunkcja Saturna z Słońcem). Druga teoria głosi, że owa data i godzina jest palindromem zawierającym wszystkie nieparzyste cyfry – czytane z obydwu stron brzmią tak samo: 1-3-5-7-9-7-5-3-1.

Budowa mostu trwała 45 lat, a przez niemal 240 lat Most Karola był jedynym mostem łączący brzegi Wełtawy. Długość mostu wynosi niecałe 516 metrów, a od chwili otwarcia aż do 1870 roku, most nazywany był Praskim lub Kamiennym.

Najważniejszym elementem konstrukcji jest trzydzieści barokowych posągów świętych, którymi ozdobiono most. Warto wiedzieć, że wszystkie pomniki na moście to jedynie kopie. Oryginały znajdują się w Muzeum Narodowym w Pradze, do którego zostały przeniesione w 1965 roku.

Rzeźba św. Jana Nepomucena była pierwszą, która została ustawiona na moście, i do dzisiaj pozostaje najważniejszą ze wszystkich. Według legendy, Jan Nepomucen został rzucony z mostu 20. marca 1393 roku, w efekcie konfliktu z Wacławem IV. Władca oburzył się, że Jan Nepomucen nie zdradzi mu grzechów królowej, którymi podzielił się tylko ze znajdującym się w komnacie psem. Miejscowa legenda głosi, że pogłaskanie płaskorzeźby psa przynosi szczęście.

Most najlepiej się zwiedza wcześnie rano, kiedy nie ma tam tłumu turystów oraz handlarzy z pamiątkami. W późnych godzinach warto uważać na kieszonkowców oraz ludzi zbierających pieniądze na nielegalne zbiórki.

Na koniec dnia polecamy wam wizytę w jednym ze sprawdzonych czeskich lokali serwujących znakomite piwa oraz dania lokalnej kuchni:

U Kunštátů – lokal z piwami kraftowymi, głównie z Czech. Wielki wybór trunków dla amatorów piwnych styli innych niż pilsner.
U Zlatého Tygra – jedna z najstarszych piwiarni w Pradze, przy ul. Husowej 17. Popularna z powodu jej egalitarnej atmosfery – przychodzili tam na piwo Václav Havel, pisarz Bohumil Hrabal lub nawet Bill Clinton.
Pivovar U Tří růží – znakomita czeska piwiarnia, nieco mniej oblegana niż doświadczający często braku wolnych stolików Złoty Tygrys.
V Cípu – przy ul. Michalská 25, niedaleko zegara astronomicznego. Można tam poczuć klimat tradycyjnej staroczeskiej gospody, serwującej spory wybór czeskich przysmaków.

Dzień 2

Drugi dzień zwiedzania rozpocznijcie od widoku awangardowego budynku, Tańczącego Domu / Tančící dům projektu dwóch architektów Vlado Milunića i Franka Gehry’ego z 1996 roku. Swą nazwę zawdzięcza specyficznemu kształtowi, który przypomina sylwetki tańczącej pary. Jest nazywany także Ginger i Fred, na cześć słynnej pary tancerzy: Freda Astaira i Ginger Rogers.

Jest budynek pełni funkcję biurową, a na dachu znajduje się restauracja z widokiem na Wełtawę.

Po kilku minutach spaceru wzdłuż Wełtawy dojdziecie do pięknego neorenesansowego budynku położonego nad rzeką, znanego jako „Alma Mater czeskiej opery”. To Teatr Narodowy / Národní divadlo. Budowę gmachu rozpoczęto w 1868 roku, kiedy zostało wmurowanych dwadzieścia kamieni węgielnych (pochodzących z miejsc ważnych dla czeskiej kultury i historii). Pierwszy spektakl odbył się w 1881 roku, jeszcze w niedokończonym budynku.

W tym samym roku teatr spłonął (istnieje teoria, według której został on podpalony przez służby austriackie). Po zorganizowaniu zbiórki społecznej w celu odbudowy, odbudowano go i otwarto ponownie 18. listopada 1883 roku. Pierwszym przedstawieniem, które zostało wystawione była uroczysta opera Libusza Bedřicha Smetany. Jeśli jesteście fanami teatru i chcielibyście wybrać się na spektakl, repertuar Teatru Narodowego możecie sprawdzić online na stronie teatru.

Za teatrem ulokowana jest jedna z najstarszych kawiarni Czech, Kavárna/Café Slavia istniejąca od 1884 roku. Było to miejsce spotkań wielu pisarzy i artystów, wśród których warto wymienić kompozytora Smetanę i poetę Seiferta. Odwiedzali oni ją przed lub po przedstawieniach w teatrze.

Wnętrze cechuje wystrój typowy dla stylu czasu międzywojennego, dominuje francuskie art déco, z drewnianymi ciemnymi stołami oraz zielonym marmurem. W okresie komunizmu to było miejsce spotkań praskich dysydentów, takich jak m. in. poeta Jiří Kolář oraz późniejszy prezydent Czech Václav Havel, którego ulubiony stolik z widokiem na zamek praski jest atrakcją lokalu.

Po drugiej stronie Wełtawy znajduje się Újezd, przystanek kolejki linowej na wzgórze Petřín. Przy sprzyjającej pogodzie koniecznie wybierzcie się na górę, aby zobaczyć widok na Pragę. Zaraz obok stacji kolejki znajduje się przystanek tramwajowy, z którego można dojechać do przystanku Malostranská, pod zamkiem Praskim. Przy dobrej pogodzie warto się jednak przejść na wzgórze Petřín pieszo.

Idąc na północ od przystanku Újezd traficie do ściany Johna Lennona / Lennonova zeď. Ściana Lennona to symbol walki studentów z reżimem komunistycznym Gustáva Husáka. Jest wypełniona symbolami i hasłami nawiązujących do miłości i pokoju, treściami o tematyce politycznej, a nawet fragmentami tekstów piosenek Johna Lennona i Beatlesów. W 1988 roku setki studentów spotykały się pod tą ścianą, pisząc poezje lub malując kwiaty i znaki pokoju. Ruch studentów nazwano Lennonismem.

Kontynuując spacer w kierunku północnym, dojdziecie do Królewskiej Dzielnicy, znanej jako Hradczany / Hradčany. Zlokalizowana jest ona na wzgórzu, na zachodnim brzegu Wełtawy. Najważniejsze miejsca Królewskiej Dzielnicy to:

Kompleks zamkowy z IX. wieku
Katedra św. Wita
Bazylika św. Jerzego
Ogrody królewskie z Belwederem
Złota Uliczka
Pałac Lobkowiczów

Wchodząc na teren zamku od strony wschodniej, pierwszy budynek który zobaczycie to Pałac Lobkowitzów / Lobkowický palác. Budowa pałacu została rozpoczęta w drugiej połowie XVI. wieku przez czeskiego szlachcica Jaroslava z Pernštejna, a dokończona przez jego brata Vratislava z Pernštejna, kanclerza Królestwa Czeskiego.

Obiekt został udostępniony do zwiedzania w 2007 roku jako Muzeum Pałac Lobkowitzów. Jest jedynym prywatnym budynkiem na terenie zamku. W muzeum możecie zobaczyć dzieła takich artystów, jak Antonio Canaletto, Diego Velázquez, Pieter Bruegel, a także oryginalne rękopisy i druki słynnych kompozytorów, takich jak Mozart i Beethoven. Informacje o cenach biletów oraz godziny otwarcia znajdziecie na stronie muzeum.

Złota Uliczka / Zlatá ulička to chyba najbardziej popularna atrakcja dzielnicy. Powstała około XVI. wieku przy mieszkaniach zastępczych dla członków straży zamkowej za czasów cesarza Rudolfa II, a później mieszkała przy niej praska biedota. W XX. wieku uliczka zmieniła charakter i stała się miejscem spotkań pisarzy i poetów. Franz Kafka pisał w 1917 r. swoje dzieła w domu nr 22, a w domu nr 12 u Jiřígo Mařánka zbierała się elita literatury, m. in. František Halas i Vítězslav Nezval.

Dopiero w latach 50-tych XX. wieku domy przestały pełnić funkcję mieszkalną i wiele z nich przerobiono na muzea, pozostawiając oryginalne wnętrza. Przywrócono także świetność wielu domom z XVI wieku – czerwonych strzelców, którzy pilnowali bram zamkowych, warsztatowi złotniczemu, gospodzie, domowi zielarza, domowi znanej praskiej wróżki Matyldy Průšovej oraz historyka filmu, pana Kazda, który w czasie II. wojny światowej ukrył kopie czeskich filmów przed nazistami. W niektórych domach znajdziecie też sklepiki z pamiątkami.

Złota Uliczka jest także nazywana ulicą Alchemików, co nie jest do końca zrozumiałe, gdyż nigdy tam nie mieszkali alchemicy. Jedynym alchemikiem, który przebywał w okolicy był więziony w XVI. wieku w cylindrycznej Białej Wieży angielski alchemik i szarlatan Edward Kelley.

Cały kompleks zamkowy można zwiedzić na jednym bilecie. W dodatku codziennie po godzinie 16:00-17:00 można wejść za darmo, ale wtedy nie będzie już można zwiedzić domów.

Następnym punktem zwiedzania będzie najważniejsza budowla na Hradczanach – Archikatedra Świętych Wita, Wacława i Wojciecha / Katedrála svatého Víta, Václava a Vojtěcha. Jej budowę rozpoczęto w 1344 roku, w miejscu dawnej rotundy i romańskiej katedry. Budowa trwała (w wielu fazach) prawie 600 lat, a ukończono ją dopiero w 1929 roku.

Jest to jeden z najcenniejszych przykładów architektury dojrzałego gotyku i neogotyku w Europie Środkowej. W archikatedrze odbywały się koronacje i pogrzeby królów. Są tam przechowywane insygnia koronacyjne królów czeskich, m. in. korona św. Wacława.

Po wejściu do środka można zobaczyć cenne dzieła sztuki, rzeźby i obrazy. Pochodzą one z czasów od początku budowy aż do XX wieku – wśród nich znajdziecie dzieła Petera Parlera i jego warsztatu (nagrobki Przemyślidów) oraz witraże Alfonsa Muchy, Maxa Švabinsky’ego, František Kysela i innych.

Wejście do katedry jest możliwe w ramach łączonego biletu na Hradczany, a za darmo można zobaczyć tylko małą część kościoła.

W centralnej części Zamku Praskiego znajduje się Stary Pałac Królewski / Starý královský palác, który był siedzibą książąt i królów czeskich od X do XVI wieku. Został zaprojektowany w stylu gotyckim i renesansowym, a znajdująca się w nim sala władysławowska jest najważniejszą salą reprezentacyjną w kraju. Jest wykorzystana między innymi do zaprzysiężeń prezydenta.

Nieopodal znajduje się siedziba Prezydenta Czech – budynek Nowego Pałacu Królewskiego, pilnowany przez strażników przy Bramie Macieja / Matyasova brana (nazwana ku czci cesarza) oraz na Pierwszym Dziedzińcu / První Nádvoří. Ich niebieskie mundury zostały zaprojektowane przez zdobywcę Oscara za kostiumy do filmu Amadeusz, Theodora Pištka.

Bilety wstępu obejmujący Stary Pałac Królewski, Bazylikę św. Jerzego, Złotą Uliczkę i Katedrę św. Wita:

Normalny – 250 CZK / 43 PLN
Młodzieży w wieku 6-16 lat, uczniowie i studenci do 26 roku życia, seniorzy powyżej 65 roku – 125 CZK / 21 PLN
Rodzinny bilet: dwoje dorosłych i dwoje dzieci do 16 roku życia – 500 CZK / 85 PLN
Dzieci do 6. roku życia wchodzą za darmo

Posiadacze biletów mogą wejść za darmo także do Muzeum Mostu Karola.

Godziny otwarcia

Każdy z budynków ma własne godziny otwarcia, a wszystkie szczegóły sprawdzicie tutaj.

Sekrety życia dawnych królów, rycerzy i średniowiecznego mieszczaństwa możecie też poznać biorąc udział w pieszej wycieczce „free walking tour” po kompleksie zamkowym na Hradczanach.

Pod opieką profesjonalnego przewodnika zwiedzicie jeden ze średniowiecznych klejnotów Europy i zobaczycie ceremonię zmianę warty.

Po zwiedzeniu kompleksu zamkowego na Hradczanach proponujemy zrobić przerwę na odpoczynek oraz obiad. Polecamy restaurację U Glaubiců przy ul. Malostranské nám. 266/5 – lokal specjalizujący się w czeskiej kuchni.

Po posiłku i odpoczynku wróćcie na wschodni brzeg Wełtawy do dzielnicy Józefów / Josefov w centralnej części Pragi. Leży ona obok starego miasta i kiedyś była nazywana Żydowskim Miastem. To miejsce urodzin Franza Kafki oraz praskiego Golema, znajdują się tam także najważniejsze synagogi miasta.

Josefov można zwiedzić oglądając synagogi z zewnątrz, a jeśli jesteście zainteresowani także wizytą w ich wnętrzach, należy kupić jeden z trzech rodzajów biletów.

Bilety wstępu do Synagogi Maisel, Hiszpańskiej, Pinkas, Klausen, Starej Nowej, na Cmentarz Żydowski, do Sali ceremonialnej oraz na wystawy Roberta Guttmanna:

Normalny – 500 CZK / 85 PLN
Młodzież w wieku 6-16 lat, uczniowie i studenci do 26 roku życia, seniorzy powyżej 65 roku – 350 CZK / 60 PLN
Dzieci do 6. roku życia wchodzą za darmo
Rodzinny – 500 CZK / 85 PLN za każdą dorosłą osobę oraz 160 CZK / 27 PLN za każde dziecko między 6. i 15. rokiem życia.

Bilety wstępu do Synagog Maisel, Hiszpańskiej, Pinkas, Klausen, Cmentarz Żydowski, do Sali ceremonialnej oraz na wystawy Roberta Guttmanna:

Normalny – 350 CZK / 60 PLN
Młodzieży w wieku 6-16 lat, uczniowie i studenci do 26 roku życia, seniorzy powyżej 65 roku – 250 CZK / 43 PLN
Dzieci do 6. roku życia wchodzą za darmo
Rodzinny – 350 CZK / 60 PLN za każdą dorosłą osobę oraz 150 CZK / 26 PLN za każde dziecko między 6 i 15 rokiem życia.

Godziny otwarcia

Od niedzieli do czwartku między 09:00-17:00, w piątki od 09:00 do zamknięcia na godzinę przez zachodem słońca
Nieczynne w soboty i w święta żydowskie i państwowe
Godziny warto sprawdzić na stronie Muzeum Żydowskiego

Pierwszą synagogą, którą warto zobaczyć, jest Synagoga Staronowa / Staronová synagoga, najstarsza czynna synagoga w Europie – służy praskiej gminie żydowskiej od czasu budowy w 1270. roku aż do dziś (z przerwą w latach 1942-1945). Zbudowana została w stylu wczesnogotyckim i uważana jest za jedną z pierwszych praskich budowli w tym stylu.

Według legendy, synagoga powstała ze zburzonej w 70. roku naszej ery Świątyni Salomona, której fragmenty zostały przyniesione do Pragi przez anioły. Prascy Żydzi użyli ich do zbudowania synagogi i wierzą że kiedy ponownie na Ziemię przyjdzie Mesjasz, fragmenty te wrócą do Jerozolimy.

Według innej legendy, to tam mieszkał słynny „robot” Golem, stworzony i ożywiony przez rabina Jehudę Löw ben Bezalela.

Bilety wstępu do Synagogi Staronowej:

Normalny – 200 CZK / 34 PLN
Młodzież w wieku 6-16 lat, uczniowie i studenci do 26 roku życia, seniorzy powyżej 65. roku – 140 CZK / 24 PLN
Dzieci do 6. roku życia wchodzą za darmo

Godziny otwarcia

Od niedzieli do czwartku między 09:00-17:00, w piątki od 09:00 do zamknięcia na godzinę przez zachodem słońca
Nieczynne w soboty i w święta żydowskie i państwowe

Obok synagogi znajduje się najstarszy żydowski cmentarz w Europie, Stary Cmentarz Żydowski / Starý židovský hřbitov, który działał od 1439. aż do 1786 roku. Szacuje się, że pochowano na nim około 12 tysięcy zmarłych, a wśród nich znajdują się: żydowski astronom David Gans oraz rabin Jehuda Löw ben Bekalel. Nie znajdziecie tam natomiast grobu Franza Kafki – ten znajduje się na Nowym Cmentarzu Żydowskim.

Słynny pisarz Umberto Eco opisał ten cmentarz w swojej książce Cmentarz w Pradze z 2010 roku.

Kolejna synagoga warta odwiedzenia to Synagoga Maisela / Maiselova synagoga, zbudowana pod koniec XVI. wieku. Obecny wygląd to połączenie stylu barokowego i „pseudogotyku”, efekt odbudowy po pożarze w 1689. roku i rekonstrukcji pod koniec XIX wieku. W synagodze obecnie znajduje się Muzeum Żydowskie ze stałą ekspozycją poświęconą historii Żydów morawskich i czeskich od początku osadnictwa w Czechach do XVIII. wieku.

Przy ulicy Dušní, obok Synagogi Hiszpańskiej, znajduje się pomnik upamiętniający pisarza Franza Kafkę. Miejsce zostało wybrane nie bez powodu – artysta mieszkał przy ulicy Dušní pod numerem 27. Pomnik autorstwa rzeźbiarza Jaroslava Róna powstał w 2003 roku, a inspiracją do jego powstania było opowiadanie Kafki pod tytułem Nocna Jazda, w której bohater jest niesiony na barkach przez znajomego.

Kolejnym punktem zwiedzania będzie wspomniana przed chwilą, zbudowana pod koniec XIX. wieku w stylu hiszpańsko-mauretańskim, Synagoga Hiszpańska / Španělská synagoga. Zbudowana została w miejscu Starej Synagogi, która notorycznie była podpalana i burzona (na polecenie władców).

Architekci Vojtěch Ignác Ullmann oraz Josef Niklas inspirowali się hiszpańskim pałacem barokowym w Alhambrze. Obecnie w synagodze znajduje się drugi oddział Muzeum Żydowskiego, poświęcony historii Żydów morawskich i czeskich od XVII. wieku do 1945 roku.

Na koniec dnia polecamy spacer nad Wełtawą i kolację w restauracji Lokál przy ulicy Dlouhá 33, niedaleko centrum Josefova.

Jeśli lubicie panoramy i ciekawe widoki, możemy Wam polecić dwa miejsca zdecydowanie warte odwiedzenia, oprócz szczytu i wieży na wzgórzu Petřín.

Park Letná, położony po zachodniej stronie Wełtawy vis a vis Josefova, słynie z 23-metrowego Metronomu / Pražský metronom, który wykonuje cztery cykle w ciągu minuty. Powstał w 1991. roku, w miejscu gdzie kiedyś stał ogromny pomnik Stalina.

Drugi punkt to Wieża telewizyjna Žižkov / Žižkovský vysílač. Wieża została zbudowana w latach 1985-1992, a jej specyficzna konstrukcja jest chroniona patentem. Wysoka na 258,4 metrów, emituje cztery multipleksy naziemnej telewizji cyfrowej oraz sygnał siedmiu stacji radiowych.

Na wysokości 66 metrów znajdują się restauracje i kawiarnie, na 70. metrze pokój hotelowy, a na 93. metrze zlokalizowany jest punkt widokowy. Więcej info znajdziecie na stronie wieży. W 2000. roku na wieży pojawiły się pomniki raczkujących dzieci / Miminka, których autorem jest czeski artysta David Černý. Instalacja miała być tymczasowa, ale spotkała się pozytywnym odzewem i została do dziś.

Używasz polskiej karty za granicą? Możesz tracić nawet 10% lub więcej na przewalutowaniach!

Dzięki Curve za swoje wydatki za granicą zapłacisz wg jednych z najkorzystniejszych kursów walut na świecie, a dołączając teraz otrzymasz 10 GBP (ok. 50 PLN) w prezencie po pierwszej transakcji!

ZOBACZ WIĘCEJ I ODBIERZ 10 GBP