Wyspy Szetlandzkie to zamieszkały od 2000 lat archipelag na Oceanie Atlantyckim – leży w połowie drogi pomiędzy wschodnim wybrzeżem Norwegii a Wyspami Owczymi. Słynie z hodowli owiec i kuców, majestatycznych klifów i niesamowitych widoków – nie tylko na morze i sąsiadujące wyspy, ale także na wrzosowiska i pagórki.
Na sto wysp wchodzących w skład Wysp Szetlandzkich, tylko piętnaście jest stale zamieszkałych. Od czasów podbojów Wikingów, ich duch i dziedzictwo nigdy nie opuściły Szetlandów. Mimo, że wyspy wchodzą w skład Wielkiej Brytanii, są przesiąknięte klimatem skandynawskim. Dzięki ciepłym prądom atlantyckim – pomimo położenia w strefie klimatu subarktycznego – temperatura nie spada tam niemal nigdy poniżej zera – nawet w zimie.
Dzięki izolacji od stałego lądu, na Szetlandach zachował się unikalny ekosystem. Najsłynniejszymi endemicznymi zwierzętami są kucyki szetlandzkie – na wyspach żyje ich ok. 1500. Miłośnicy ptaków znajdą wiele ciekawych gatunków, takich jak maskonur, strzyżyk czy czajka. Na Szetlandach można także z powodzeniem zaobserwować zorzę polarną, a latem dzień trwa tutaj prawie całą dobę.